عضو شوید


نام کاربری
رمز عبور

:: فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

نام کاربری
رمز عبور
تکرار رمز
ایمیل
کد تصویری
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود



سلام به وبسایت اشعار شاعران خوش امدید

تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان اشعار شاعران و آدرس poetry-s.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.







نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

آمار مطالب

:: کل مطالب : 453
:: کل نظرات : 185

آمار کاربران

:: افراد آنلاین : 1
:: تعداد اعضا : 4

کاربران آنلاین


آمار بازدید

:: بازدید امروز : 318
:: باردید دیروز : 26
:: بازدید هفته : 358
:: بازدید ماه : 1406
:: بازدید سال : 68878
:: بازدید کلی : 2314424

RSS

Powered By
loxblog.Com

Poetry.poets

هوشنگ ابتهاج
جمعه 4 ارديبهشت 1394 ساعت 19:0 | بازدید : 10501 | نوشته ‌شده به دست hossein.zendehbodi | ( نظرات )

چه غريب ماندي اي دل، نه غمي، نه غمگساري  نه به انتظار ياري، نه ز يار انتظاري
دل من! چه حيف بودي كه چنين ز كار ماندي      چه هنر به كار بندم كه نماند وقت كاري



:: برچسب‌ها: شعر هوشنگ ابتهاج - اشعارهوشنگ ابتهاج -شعر-هوشنگ ابتهاج ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
:: ادامه مطلب ...
هوشنگ ابتهاج
یک شنبه 23 آذر 1393 ساعت 21:0 | بازدید : 73374 | نوشته ‌شده به دست hossein.zendehbodi | ( نظرات )
چه غریب ماندی ای دل...

---------------------------------------------

چه غریب ماندی ای دل، نه غمی، نه غمگساری

                                      نه به انتظار ياری، نه ز يار انتظاری 

دل من! چه حيف بودی كه چنين ز كار ماندی

                                      چه هنر به كار بندم كه نماند وقت كاری

سحرم كشيده خنجر كه: چرا شبت نكشته ست

                                      تو بكش كه تا نيفتد دگرم به شب گذاری

به سرشك همچو باران ز برت چه بر خورم من؟

                                      كه چو سنگ تيره ماندی همه عمر بر مزاری

نه چنان شكست پشتم كه دوباره سر بر آرم

                                      منم آن درخت پيری كه نداشت برگ و باری

سر بی پناه پيری به كنار گير و بگذر

                                      كه به غير مرگ ديگر نگشايدت كناری

به غروب اين بيابان بنشين غريب و تنها

                                      بنگر وفای ياران كه رها كنند ياری

---------------------------------------------------------------------------

 

چه مبارک است این غم که تو در دلم نهادی

 

-------------------------------------------------
چه مبارک است این غم که تو در دلم نهادی

                               به غمت که هرگز این غم ندهم به هیچ شادی

ز تو دارم این غم خوش ، به جهان از این چه خوشتر

                               تو چه دادی ام که گویم که از آن به ام ندادی ؟

چه خیال میتوان بست و کدام خواب نوشین

                               به از این در تماشا که به روی من گشادی

تویی آنکه خیزد از وی همه خرمی و سبزی

                               نظر کدام سروی ؟ نفس کدام بادی ؟

همه بوی آرزویی مگر از گل بهشتی

                               همه رنگی و نگاری ، مگر از بهار زادی ؟

ز کدام ره رسیدی ز کدام در گذشتی

                               که ندیده دیده ناگه به درون دل فتادی ؟

به سر بلندت ای سرو که در شب ِ زمین کَن

                               نفس ِ سپیده داند که چه راست ایستادی

به کرانه های معنی نرسد سخن چه گویم

                               که نهفته با دلِ سایه چه در میان نهادی ؟

---------------------------------------------------------------------

 

آن که مست آمد و دستی به دل ما زد و رفت

 

---------------------------------------------

آن که مست آمد و دستی به دل ما زد و رفت

                                  در این خانه ندانم به چه سودا زد و رفت

خواست تنهایی ما را به رخ ما بکشد  

                                  تنه ای بر در این خانه ی تنها زد و رفت

دل تنگش سر گل چیدن ازین باغ نداشت

                                  قدمی چند به آهنگ تماشا زد و رفت

مرغ دریا خبر از یک شب توفانی داشت 

                                  گشت و فریاد کشان بال به دریا زد و رفت

چه هوایی به سرش بود که با دست تهی

                                  پشت پا بر هوس دولت دنیا زد و رفت

بس که اوضاع جهان در هم و ناموزون دید 

                                  قلم نسخ برین خط چلیپا زد و رفت

دل خورشیدی اش از ظلمت ما گشت ملول

                                  چون شفق بال به بام شب یلدا زد و رفت

همنوای دل من بود به تنگام قفس

                                  ناله ای در غم مرغان هم آوا زد و رفت

------------------------------------------------------------------------

 

 



:: موضوعات مرتبط: هوشنگ ابتهاج , ,
:: برچسب‌ها: شعر هوشنگ ابتهاج - اشعارهوشنگ ابتهاج -شعر-هوشنگ ابتهاج ,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 16 صفحه بعد